De zaterdag was eindelijk aangebroken. Na een week geen
voetbal was het heerlijk om niet wakker te worden van appjes, mailtjes en
berichtjes op je telefoon dat het voetbal was afgelast. Het kon ook haast niet,
het was de afgelopen dagen heerlijk weer geweest.
Ruim op tijd was iedereen op ’t Luijtelaar. En na het
omkleden gingen de spelers alvast warmlopen. Een berichtje van onze
tegenstander van de dag, HVV uit Helmond liet ze echter terugkomen naar de
kleedkamer. Wegens vervoersproblemen zouden ze wat later komen. Na overleg met
de scheidsrechter van dienst werd dan ook besloten om de wedstrijd een half uur
later te starten. De onverwachte vertraging gaf aanvoerder Mathijs wel de
gelegenheid om Jos voor zijn verjaardag namens het team te feliciteren en een
mooie kaart te overhandigen. Daarna ging
het weer over op de orde van de dag. De voorbespreking van de wedstrijd. Er was
er ook nog tijd om de lang verwachte portretfoto’s te maken.
Gelukkig arriveerde tegen één uur onze tegenstander en
konden we allen aan een tweede warming-up beginnen. Het blijkt maar weer dat
een goede warming up van groot belang is. Doe je het niet, niet goed of te
kort, kan dat een vervelende blessure tot gevolg hebben. Ad en Jos hebben alle
spelers dan ook op het hart gedrukt dat als je toevallig eens met een ander
team mee zou moeten en daar word niet aan een warming up gedaan, je dat het
beste dan toch voor jezelf kunt doen. Het is voor je eigen bestwil om de
spieren goed los en warm te krijgen.
Om half twee was het zover, competitiewedstrijd nummer zeven
van de najaarscompetitie kon beginnen. Voordat ik iets zeg over de wedstrijd
moet ik ook even onze tegenstander HVV C2 complimenteren. Met te weinig spelers
en zonder wissels, stond hun een zware wedstrijd te wachten en het siert hen
dat ze toch gekomen zijn om deze wedstrijd te spelen. Lof voor hen dus.
De eerste helft begon zoals gezegd om half twee en die begon
meteen goed. ELI had de instructies van Ad en Jos in hun oren geknoopt en
startte met hun eigen spelletje. Dit had meteen de eerste minuut al resultaat.
Via veel schijven kreeg Christian de bal aangespeeld in de zestien en kon hard
inschieten. 1-0. HVV liet zich hierdoor niet kisten, maar ze hadden gewoon even
tijd nodig om in hun spel te komen en na die vroege treffer hergroepeerden ze
prima en maakte het ELI behoorlijk lastig. Na een kwartier spelen was het
Vincent die na een mooie solo de bal naar Christian kon tikken. Die stond
helemaal vrij en kon de 2-0 inschieten. Zo moet het spelletje gespeeld worden
en dat is wat de coaches iedere keer zeggen, zoek de vrije man. En die opdracht
werd dus prima uitgevoerd. Zo ook een negental minuten later. Ditmaal was het
Bas die vrij stond, de bal in de voeten kreeg en kon scoren. 3-0. Het
spelerstekort speelde HVV parten en ze werden moe van het op veel plaatsen
tegelijk zijn. Ze hadden moeite met het ELI-spelletje. Twee minuten na de
treffer van Bas was het weer Christian die zijn derde kon scoren, weer uit
aangeven van Vincent die op het juiste moment de bal in zijn voeten legde. 4-0.
HVV had het moeilijk en ELI profiteerde. Toch werd er even pas op de plaats
gemaakt en wat meer op balbezit gespeeld door ELI. Eén minuut voor het
rustsignaal werd er nog één keer aangevallen en was het wederom Bas die zijn
tweede achter de HVV keeper kon schieten. We gingen rusten met 5-0. Een voor
ELI hele mooie ruststand.
Een korte bespreking van de eerste helft volgde tijdens de
thee. Wat ging er goed en wat ging er verkeerd? Ons eigen spelletje spelen, dat
ging perfect en iedereen deed daaraan mee. Wat ging er fout? Buitenspel……. Onze
tegenstander was een meester in het opzetten van een buitenspelval en wij
tuinden er ieder keer met open ogen in. Zeker een aantal doelkansen werden
geëlimineerd door het aanhoudelijk buitenspel staan. Daar moeten we echt op
gaan letten!
De tweede helft begon weer prima. Meteen de eerste minuut knalde
Stephano de bal hard in en was het 6-0. HVV had tijdens de rust niet genoeg
energie kunnen “tanken” want vanaf dat moment liepen ze achter de feiten aan.
In de zesde minuut schoot Mathijs van een meter of twintig hard in de kruising,
7-0. Even later scoorde Stephano zijn tweede na een solo vanuit het midden. Het
spelletje speelde zich geheel op HVV helft af en ELI deed wat het moest doen.
Balbezit houden en als het even kan, scoren. Het was tijdens de tweede helft
ook te merken dat de instructies die tijdens de rust gegeven waren prima
opgevolgd werden. Weinig of geen buitenspel en lekkere combinaties. Vincent kon
na negentien minuten ook raak schieten en zette zo 9-0 op het scorebord. Alsof
dat nog niet genoeg was, zorgde Mathijs drie minuten later voor de dubbele
cijfers, 10-0.
Na de aftrap kon HVV niet verder komen dan de middencirkel
en de bal werd meteen door de ELI middenvelders naar voren geschoten. Christian
stond op het juiste moment op de juiste plaats en 11-0 was een feit. Twee
minuten later omzeilde Boris de buitenspelval en kon de bal gericht inschieten.
Keeper kansloos en Boris kon samen met de rest van het team “zijn” 12-0 vieren.
Iedereen dacht dat het nu wel afgelopen zou zijn. Toch kwam er nog een mooi
moment aan. Een prachtige en loepzuiver genomen corner van Mathijs kwam bij
Christian in zijn voeten. Zijn keihard schot kwam op de paal terecht maar hij
kon de rebound alsnog intikken. 13-0. Het was genoeg geweest. ELI was moe en
HVV had zich dapper geweerd maar daar was nu ook de pijp leeg. De
scheidsrechter blies na precies vijfendertig minuten af. 13-0 voor ELI C2. Enigszins
geflatteerd maar toch, ze hebben het toch maar gedaan.
HVV C2, bedankt voor de wedstrijd. Zeer sportief dat jullie
toch doorgezet hebben en deze wedstrijd gespeeld hebben. Hulde!
Hierbij ook nog even de portretten zoals ze uiteindelijk geworden zijn. Deze zullen binnenkort in groot formaat op de spelerspagina komen te staan.
Zaterdag spelen we tegen Schijndel. Wederom thuis, aanvang
13:00 uur.
Tot dan!
