Na een weekje afwezigheid mag ik er weer bij zijn en verheug
me eigenlijk al een hele week op de komende wedstrijd. Op een stevige tweede
plaats met een wedstrijd minder gespeeld staan we op zo goed as dezelfde hoogte
als de koploper in onze competitie en na het kunststukje van vorige week tegen
Boekel Sport, kan het niet anders zijn dan dat het smullen word, de wedstrijd
tegen Boerdonk. Dit varkentje zal ELI C2 wel gaan wassen want dat zijn ze
ondertussen aan hun status verplicht! Dus vol goede moed en met heel veel zin in
een mooie pot voetbal kon de tijd niet vlug genoeg gaan. Was het al maar één
uur, dan gaat het los!
Om kwart voor twaalf beginnen de spelers binnen te druppelen
en op een paar laatkomers na zijn we op de afgesproken tijd allemaal in de
kleedkamer aanwezig. Tijdens een korte voorbespreking krijgen de spelers te
horen dat de opstelling op enkele plaatsen gaat veranderen voor deze wedstrijd.
Een keuze die Jos en Ad wel doordacht hebben gemaakt. Iedereen weet wat zijn of
haar taak is en vol goede moed begint men aan de warming up.
De laatste instructies voor de wedstrijd volgen bij het
aantrekken van het wedstrijdtenue en alle neuzen staan dezelfde kant op. Iedere
speler is het er over eens, wat ze ook luid laten horen, ze hebben er zin in en ze gaan op dat veld
maar één ding doen, WINNEN!!
Zo is het al snel één uur. De gebruikelijke plichtplegingen
hebben al plaatsgevonden, het is alleen nog even wachten op de scheidsrechter. Als
deze ook aanwezig is en de toss heeft plaatsgevonden kan de wedstrijd beginnen.
Beide ploegen beginnen niet slecht. Het is dan ook een
enorme verrassing dat Boerdonk na twee minuten de bal na een verdedigingsfout in
het netje weet te leggen. 0-1. Gelukkig is er nog niets aan de hand. ELI heeft
immers nog een zo goed als hele wedstrijd om daar iets aan te doen.
De wedstrijd gaat gretig verder. Aanvallen van beide zijden
en voor de neutrale toeschouwen een mooie pot. ELI en Boerdonk geven elkaar
weinig toe en de spanning zit goed in de wedstrijd. In de drieëntwintigste
minuut komt de bal in de Boerdonkse zestien bij Stefano terecht. Vlak voor het
doel word zijn ruimte geblokkeerd door een aantal Boerdonkse verdedigers.
Gelukkig ziet hij links van hem Wouter opkomen en legt de bal mooi breed.
Wouter kan uithalen en heel Boerdonk heeft het nakijken. 1-1! We staan weer
gelijk. Here we go again!
Met prima combinaties weet ELI veel op balbezit te spelen maar
het lukt niet om de bal richting het Boerdonk doel te krijgen. Een afvallende
bal word echter opgepikt door de Boerdonkaanval en zonder veel problemen kunnen
ze opstomen richting ELI doel en scoren. 1-2, vijf minuten voor rust.
Een beetje een tegenslag voor ELI maar ze laten de koppies
niet hangen. De laatste vijf minuten van de eerste helft houden ze de linies
gesloten en spelen de eerste helft uit zonder veel schade. De thee wacht.
Tijdens de rust is er nog helemaal niets aan de hand. De
koppies staan omhoog, de zin is er en ook het geloof in een goede afloop is
aanwezig. ELI is nog steeds strijdvaardig en heeft er zin in. We hebben nog
vijfendertig minuten om de stand om te buigen. Jos en Ad zetten de opstelling
om en iedereen speelt op zijn of haar vertrouwde positie. Tijd om weer aan de
slag te gaan.
De tweede helft staat er een heel ander ELI. Goed om te zien
dat de koppies hoog blijven en de eerste tien minuten zijn helemaal voor ELI.
Goed voetbal, het eigen tikkie takkie voetbal laat de toeschouwers smullen. We
zien een perfect ELI spelen. Maar dan slaat het noodlot toe. Als een duveltje
uit een doosje weet Boerdonk te scoren. Onverwacht en geheel tegen de wedstrijd
in. 1-3.
Dan breekt er iets bij ELI. Wat of hoe, dat weet niemand
maar de kopjes gingen hangen en iedereen was van slag. ELI speelde als de
spreekwoordelijke natte dweil en niets lukte meer. Boerdonk vond dat wel prima
en drong ook niet aan. Zolang ELI niet in de buurt van hun zestien kwam vonden
ze het prima en ze gaven een hele nieuwe draai aan het woord tijdrekken. ELI
herpakte wel iets en probeerde het wel maar werd niet echt meer gevaarlijk. Ook
omdat ze vele malen uit hun spel werden gehaald door onderbrekingen wegens de
vele “blessurebehandelingen”. Dat aantal was zo groot dat er maar liefst acht
minuten bij geteld werden voordat deze wedstrijd eindelijk afgefloten werd.
Tijdrekken heeft niet altijd zin qua tijd, helaas was ELI wel vatbaar voor deze
praktijken en raakte steeds verder uit hun ritme. De opluchting was dan ook
groot toen het laatste fluitsignaal klonk. Teleurstelling was van de Lieshoutse gezichten
af te lezen en nog nooit was de stilte na de wedstrijd in de kleedkamer zo
groot. Hoe kon dit gebeuren? Niemand had een goed antwoord daarop. Spelers,
coaches, toeschouwers, iedereen was teleurgesteld.
Volgende week krijgen we een nieuwe kans tegen Gemert. En
dan zullen we laten zien dat ELI wel degelijk een prima pot op de mat kan
leggen. Daar is iedereen van ELI C2 overtuigd!
Tot dan.
