ELI C2 - Sparta C3

De laatste thuiswedstrijd van dit seizoen staat alweer op het programma. Het kan snel gaan. Na vandaag spelen we nog één uitwedstrijd en dan zit het seizoen, op een tweetal toernooien na, er al weer helemaal op. Behoorlijk vroeg als je het mij vraagt en je gaat je afvragen waarom we moeten stoppen als weersomstandigheden net beter beginnen te worden terwijl de competitie al in januari start met “gegarandeerde afgelastingen” de eerste paar weken die dan ook weer ingehaald moeten worden. Maar dat beslist de KNVB en niet wij.

Over afgelastingen gesproken, Omdat we nou zo vroeg klaar zijn duurt het ook een behoorlijke tijd voordat er weer gevoetbald gaat worden. Een hele mooie gelegenheid voor de gemeente om de velden eens aan te pakken op ons sportpark. De velden hebben veel te lijden gehad en onze terreinmeesters doen hun best maar kunnen ook niet toveren. In ieder geval een pluim voor hen en een mooie kans voor de gemeente als eigenaar van het sportpark om er eens iets aan te doen.

Maar genoeg daarover, verder met de laatste thuiswedstrijd. En hoe kunnen we een seizoen mooier afsluiten dan tegen aartsrivaal Sparta uit Beek en Donk. Een heuse Laarbeekse derby als sluitstuk en we mogen spelen op het hoofdveld, wat altijd een extra dimensie geeft aan een wedstrijd en een mooie tribune voor de vandaag in grote getale opgekomen toeschouwers.

De ploegen stonden mooi op tijd klaar en het handenschudden was al gebeurd. Het wachten was op de scheidrechter. De neuzen stonden goed, ELI had er zin in en wilde maar één ding, laten zien dat de wedstrijd van vorige week een incident was en dat er wel degelijk een hecht team stond. Nou dat het in de koppies wel goed zat was bij de voorbespreking al te merken, in de kleedkamer waren de spelers unaniem, dit varkentje gaan wij wassen, we gaan dit WINNEN! Dat zouden ze op het veld dan moeten laten zien.

Eindelijk arriveerde de scheidsrechter, de wedstrijd kon beginnen. ELI startte goed en speelde prima op positie. Sparta deed dat ook zodat de eerste minuten het spel op en neer golfde zonder dat er doelkansen kwamen. Er werd prima voor elkaar gewerkt en goed gekeken naar de vrije spelers en het resultaat was dat ELI steeds beter in het spel kwam qua spel boven Sparta uit steeg. Duidelijk de betere was het voor ELI jammer dat er weinig of geen doelkansen kwamen. Na een omzetting van enkele posities werd het ELI overwicht alleen maar groter en kwam daar eindelijk de verlossende openingstreffer. Een niet heel hard maar wel zuiver schot van Mathijs zeilde het doel in en Sparta mocht voor de tweede keer aftrappen. Het ELI doelpunt had de Spartanen wel wakker geschud want ze zetten een tandje bij en hielden hun verdediging dicht.

Ook moet ik de Sparta keeper een compliment geven, hij stond als een leeuw te keepen en hield ballen die weinig andere keepers zouden houden. Helaas voor hem raakte hij later geblesseerd en zou hij na de rust niet terugkeren.

Vanaf het ELI doelpunt was het spel een tijdje in evenwicht en bij vlagen was, ondanks het goede spel van ELI Sparta iets sterker. Zo sterk dat ze in de laatste minuut voor rust onverwachts de 1-1 konden scoren. Niet onverdiend want ook Sparta speelde prima. De goals viel door een persoonlijke fout achterin bij ELI. Dat kan gebeuren en er was nog geen vuiltje aan de lucht. De spelers hadden nog een complete tweede helft om hun belofte van voor de wedstrijd waar te maken, WINNEN!

Een peptalk was tijdens de rust niet nodig. De koppies stonden strak dezelfde kant uit en zonder uitzondering waren de spelers gemotiveerd tot aan het bot. De coaches hadden er vertrouwen in, dit gaat goed komen.

De tweede helft begon zoals de eerste eindigde, met veel inzet van beide kanten. Aanvallen aan beide kanten zonder echt gevaarlijk te worden. Toch was het voor de  neutrale toeschouwer een mooie pot.  Het snelle spel heen en weer had natuurlijk ook gevolgen voor de spelers. Het kwam nu op conditie aan en die was bij ELI beter. ELI controleerde en viel aan. Sparta kroop wat in zijn schulp. ELI maakte daar gebruik van en een waar offensief volgde. In de twaalfde minuut kwam de bal pardoes bij de opgekomen Wouter terecht, een stevige uithaal en bam! 2-1 voor ELI. Drie minuten later, een voorzet van Vincent beland bij Christian op zijn slof, bam, 3-1! Dat was even lekker voor ELI. Ze zaten op rozen nu.

ELI nam wat gas terug en een tiental minuten werd er gecontroleerd gespeeld. Geen gevaar te duchten van het toch wel moe gespeelde Sparta. Het was dan ook een enorme verrassing dat uit het niets zomaar de 3-2 in het ELI doel viel. 26 minuten gespeeld in de tweede helft.

ELI liet dat niet op zich zitten, ze rechtten de rug. De stand was gevaarlijk want zoals ze nu gezien hadden was een tegengoal altijd mogelijk. En twee minuten later was het verschil alweer twee doelpunten. Ik kan wel zeggen dat dit de raarste goal is van ELI C2 dit seizoen. Een aanval van ELI bracht Joes aan de bal en met vier verdedigers om zich heen en de keeper voor zijn voeten schoot hij op doel. Om eerlijk te zijn een belabberd schot zonder veel snelheid in de bal. Toen klonk een fluitsignaal. Joes en de gehele Spartaverdediging bleven stilstaan en de keeper verroerde zich ook niet. De door Joes geschoten bal rolde tergend langzaam richting Sparta doel en nog langzamer over de doellijn. De Spartanen en Joes stonden er bij ene keken er naar. De scheids wees naar de middencirkel. Verwarring bij de spelers van zowel ELI als Sparta. Het was niet onze scheidsrechter die gefloten had maar die op het naastgelegen veld. Dit was een zuiver doelpunt. Niemand had het blijkbaar door. Waarschijnlijk is dit dan ook het enige ELI C2 doelpunt waarbij niet gejuicht werd. Omdat niemand ook maar er aan dacht dat het een doelpunt was.

Maar om aan alle twijfel een einde te maken wist Vincent na vier minuten de 5-2 op de borden te zetten met een gericht schot vanaf de zestien. We zaten nu in de tweeëndertigste minuut van de tweede helft. Dat zouden we niet meer uit handen geven. En na precies 35 minuten blies de scheids af.

ELI had laten zien wat iedereen wilde, een goed spelend team dat wat voor elkaar over had. Hier stond weer een team, Hier stond weer het ELI C2 zoals iedereen het graag ziet. Jongens en meiden, proficiat. Een hele mooie overwinning!

Zaterdag spelen we de laatste competitiewedstrijd tegen WEC C2. We vertrekken om 12 uur naar Wijbosch. BEN OP TIJD, uiterlijk tien minuten voor vertrek! Ben je te laat benadeel je daarmee je team en jezelf!